- Barneveld
4 september 1943.
- Emma verblijft op Kasteel de
Schaffelaar als lid van de "Barneveld
Groep"
- Jacques is die dag naar Amsterdam en Emma schrijft in Jacques' dagboek
op zijn verjaardag:
-
-
Vandaag ben je jarig en ik heb je niets om te geven. Ik geloof
niet dat je dat erg vindt, je wist het trouwens van te voren. Maar
helemaal niets geef ik je toch niet en dat is niet vandaag alleen.
Met iedere dag dat we samen zijn geef ik je iets van mij en
ontvang ik van jou. Geven en nemen, ik weet wel, soms geef jij
veel en betaal ik niet met gelijke gift, maar een andere keer
wordt dat weer vergoed. Het is tot nu toe nooit geweest, dat jij
je rijker voelde dan ik of omgekeerd, we zijn altijd gelijk
opgegaan op alle gebied. Alleen nu misschien, na onze vakantiereis
naar Utrecht, wacht ik met andere spanning dan jij de komende
veertien dagen af. Ik voel me zo tevreden, gelukkig nu, echt
tevreden. Laat mij deze dagen dromen en heel veel van je houden.
Voelen dat er iets heerlijks gaat gebeuren, waar wij beiden deel
aan zullen hebben. Je zegt dat de oorlog gauw afgelopen is. Dan
zal het dubbele vreugde zijn. En is het niet zo wat wij
verwachten, dan houd ik toch van je, dan weet ik alleen hoe
heerlijk het is te verwachten van jou. Je hebt veel verdriet gehad
de laatste weken (familie van Jacques gedeporteerd), ik heb
je bewonderd en bewonder je nog hoe je het draagt. Ik waardeer je
veel meer dan ik in een paar woorden zeggen kan. Ik wil het jou
ook niet zeggen omdat het uit mijn daden en mijn omgang met jou
moet blijken. Ik wil niet steeds weer lofzingen over de dingen,
die goed in je zijn. Ik ken je helemaal en ik wil naast je leven
in een sfeer van stil begrijpen. Een sfeer, waarin onze liefde
haast tastbaar is, zo groot en heerlijk wat wij aan begrip voor en
meeleven met elkaar zaaien, geluk en rust tot vrucht geeft. Mijn
woorden zijn altijd zo overdreven of te oppervlakkig, je weet hoe
ik me geheel aan jou gegeven heb en niet meer los kan komen en los
wil komen omdat ik je, als een kind zijn moeder, nodig heb mijn
leven lang.
-
- 9 dagen later, op 13
september 1943, overleed Emma's vader Maurits Muller aan een
hartaanval.
-
